پاداش خدمات اجتماعی غیر شیعیان
سوال: آیا کسانى که مذهب تشیع و رهبران آن را قبول ندارند، اگر کار مفیدى انجام دهند و خادم اجتماع باشند، مثلاً وسایل حمل و نقل و دارو بسازند و هدفى جز خدمت نداشته باشند، خدمتشان بی فایده است و خداوند آنها را از بهشت محروم مى کند؟
جواب: چنین کسانى اگر براى اسم و آوازه و شهرت و باقى ماندن نام، اقدامات و کارهاى خیر و اختراعات مفیدى بنمایند، جزا و پاداششان همان است که مى خواهند و آن را خواهند گرفت. نام آنان بر زبان ها مى آید و به اسم آنها این اختراع، ثبت مى شود؛ یا در روز ولادتشان به عنوان تجلیل از خدمت آنها کارهایى انجام مى گیرد. اینها خودشان همین را خواسته اند و این پاداش به آنها مى رسد.
ولى اگر کسى به قصد رضاى خدا و براى آسایش و راحتى خلق خدا و خدمت به عباداللّه کارى انجام دهد و در مسائل اعتقادى هم ـ اگرچه معتقد نباشد ـ عدم اعتقادش مستند به تقصیر نباشد، بلکه ناشى از قصور باشد، خداوند عمل او را به نحوى که با عدل خودش مناسب است، پاداش مى دهد و زحمت او را ضایع نخواهد کرد.
ضمناً این را هم بدانید که در مثل این موضوع، پرسش از اشخاص و خصوصیات سزاوار نیست.
آنچه بر ما لازم است اعتقاد به عدالت خداست و بر طبق آن عدالت مى گوییم: خدا با عدالت خودش با هر کس عمل مى کند.
ثبت دیدگاه