احکام آب مطلق و مضاف
مسأله 15. آب یا مطلق است یا مضاف: آب مضاف، آبى است که آن را از چیزى بگیرند، مثل آب هندوانه و گلاب، یا با چیزى مخلوط باشد، مثل آبى که به قدرى با گِل و مانند آن مخلوط شود که دیگر به آن آب نگویند، و غیر اینها آب مطلق است، و آن بر پنج قسم است:
اول- آب کُر
دوم- آب قلیل
سوم- آب جارى
چهارم- آب باران
پنجم- آب چاه
آب کُر
مسأله 16. آب کُر مقدار آبى است که اگر در ظرفى که طول و عرض و عمق آن هر یک سه وجب باشد بریزند، آن ظرف را پر کند. و احتیاط آن است که هر بُعد آن سه وجب و نیم باشد، و وزن آن از صد و بیست و هشت من تبریز، بیست مثقال کمتر است.
مسأله 17. اگر عین نجس، مانند بول و خون یا چیزى که نجس شده است، مانند لباس نجس به آب کُر برسد، چنانچه آن آب، بو یا رنگ یا مزه نجاست را بگیرد، نجس مى شود، و اگر تغییر نکند نجس نمى شود.
مسأله 18. اگر بوى آب کُر به واسطه غیر نجاست تغییر کند، نجس نمى شود.
مسأله 19. اگر عین نجس، مانند خون به آبى که بیشتر از کُر است برسد و بو یا رنگ یا مزه قسمتى از آن را تغییر دهد، چنانچه مقدارى که تغییر نکرده کمتر از کُر باشد، تمام آب نجس مى شود، و اگر به اندازه کُر یا بیشتر باشد، فقط مقدارى که بو یا رنگ یا مزه آن تغییر کرده نجس است.
مسأله 20. آب فواره اگر متصل به کُر باشد، آب نجس را پاک مى کند، ولى اگر قطره قطره روى آب نجس بریزد، آن را پاک نمى کند، مگر آنکه چیزى روى فواره بگیرند تا آب آن قبل از قطره قطره شدن، به آب نجس متصل شود، و بنابر احتیاط واجب باید آب فواره با آن آب نجس مخلوط گردد.
مسأله 21. اگر چیز نجس را زیر شیرى که متصل به کُر است بشویند، آبى که از آن چیز مى ریزد اگر متصل به کُر باشد و بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد و عین نجاست هم در آن نباشد، پاک است.
مسأله 22. اگر مقدارى از آب کُر یخ ببندد و باقى آن به قدر کُر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مى شود، و هر قدر از یخ هم آب شود نجس است.
مسأله 23. آبى که به اندازه کُر بوده، اگر انسان شک کند از کُر کمتر شده یا نه، مثل آب کُر است، یعنى نجاست را پاک مى کند، و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس نمى شود. و آبى که کمتر از کُر بوده و انسان شک دارد به مقدار کُر شده یا نه، حکم آب کُر را ندارد.
مسأله 24. کُر بودن آب به دو راه ثابت مى شود:
اول- آن که خود انسان یقین یا اطمینان پیدا کند.
دوم- آن که دو مرد عادل خبر دهند.
آب قلیل
مسأله 25. آب قلیل آبى است که از زمین نجوشد و از کُر کمتر باشد.
مسأله 26. اگر آب قلیل روى چیز نجس بریزد یا چیز نجس به آن برسد، نجس مىشود. ولى اگر از بالا با فشار روى چیز نجس بریزد، مقدارى که به آن چیز مىرسد، نجس و هر چه بالاتر از آن است پاک مى باشد.
مسأله 27. آب قلیلى که براى برطرفکردن عین نجاست روى چیز نجس ریخته شود و از آن جدا گردد نجس است، و آب قلیلى که بعد از برطرفشدن عین نجاست براى آبکشیدن روى آن مىریزند و از آن جدا مى شود و بعد از آن محل پاک مى شود، پاک است، و آبى که با آن مخرج بول و غائط را مى شویند با پنج شرط پاک است:
اول: آنکه بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد.
دوم: نجاستى از خارج به آن نرسیده باشد.
سوم: نجاست دیگرى، مثل خون با بول یا غائط بیرون نیامده باشد.
چهارم: ذره هاى غائط در آب پیدا نباشد.
پنجم: بیشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسیده باشد.
آب جارى
مسأله 28. آب جارى آبى است که از زمین بجوشد و جریان داشته باشد، مانند آب چشمه و قنات.
مسأله 29. آب جارى اگر چه کمتر از کُر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى بو یا رنگ یا مزه آن به واسطه نجاست تغییر نکرده پاک است.
مسأله 30. اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن که بو یا رنگ یا مزه اش به واسطه نجاست تغییر کرده نجس است. و طرفى که متصل به چشمه است اگر چه کمتر از کُر باشد پاک است. و آبهاى دیگر نهر، اگر به اندازه کُر باشد یا به واسطه آبى که تغییر نکرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاک و گر نه نجس است.
مسأله 31. آب چشمه اى که جارى نیست ولى طورى است که اگر از آن بردارند باز مى جوشد، حکم آب جارى دارد، یعنى اگر نجاست به آن برسد، تا وقتى که بو یا رنگ یا مزه آن به واسطه نجاست تغییر نکرده، پاک است.
مسأله 32. آبى که کنار نهر ایستاده و متصل به آب جارى است، حکم آب جارى را دارد.
مسأله 33. چشم هاى که مثلاً در زمستان مىجوشد و در تابستان از جوشش مىافتد، فقط وقتى که مى جوشد حکم آب جارى را دارد.
مسأله 34. آب حوض حمام اگر چه کمتر از کُر باشد، چنانچه به خزینه اى که آب آن به اندازه کُر است متصل باشد، مثل آب جارى است.
مسأله 35. آب لوله هاى حمام و عمارات که از شیرها و دوشها مى ریزد اگر متصل به کُر باشد مثل آب جارى است.
مسأله 36. آبى که روى زمین جریان دارد ولى از زمین نمى جوشد، چنانچه کمتر از کُر باشد و نجاست به آن برسد نجس مىشود، اما اگر از بالا با فشار به پایین بریزد، چنانچه نجاست به پایین آن برسد بالاى آن نجس نمى شود. و اگر با فشار از پایین به بالا هم باشد، مثل فواره، اگر به بالاى آن، چیز نجسى برسد پایین آن نجس نمى شود.
آب باران
مسأله 37. اگر به چیز نجسی که عین نجاست در آن نیست یک مرتبه باران ببارد، جایی که باران به آن برسد پاک میشود. و در فرش و لباس و مانند اینها فشار لازم نیست. ولی باریدن دو سه قطره فایده ندارد، بلکه باید طوری باشد که بگویند باران میبارد و در زمین سخت جریان دارد. و اگر ظرف به ولوغ سگ نجس شده باشد، اقوی این است که اول خاکمال شود و سپس یک مرتبه در زیر باران بگذارند تا پاک شود اگر چه احتیاط لازم این است که دو مرتبه با آب باران شسته شود.
مسأله 38. اگر باران به عین نجس ببارد و به جای دیگر ترشح کند، چنانچه عین نجاست همراه آن نباشد، و بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد پاک است. پس اگر باران بر خون ببارد و ترشح کند، چنانچه ذرههای خون در آن باشد، یا آنکه بو یا رنگ یا مزه خون گرفته باشد نجس میباشد.
مسأله 39. اگر بر سقف عمارت یا روی بام آن عین نجاست باشد، تا وقتی باران به بام میبارد، آبی که به چیز نجس رسیده و از سقف یا ناودان میریزد پاک است، و بعد از قطعشدن باران اگر معلوم باشد آبی که میریزد به چیز نجس رسیده است، نجس میباشد.
مسأله 40. زمین نجسی که باران بر آن ببارد پاک میشود. و اگر باران بر زمین جاری شود و در حال باریدن به جای نجسی که زیر سقف است برسد، آن را نیز پاک میکند.
مسأله 41. خاک نجسی که به واسطه باران گل شود و علم به رسیدن باران به وصف اطلاق به تمام اجزای آن حاصل شود پاک است، ولی حصول علم به آن مشکل است.
مسأله 42. هر گاه آب باران در جایی جمع شود، اگر چه کمتر از کُر باشد، چنانچه موقعی که باران میآید، چیز نجسی را در آن بشویند و آب، بو یا رنگ یا مزه نجاست نگیرد، آن چیز نجس پاک میشود.
مسأله 43. اگر بر فرش پاکی که روی زمین نجس است باران ببارد و در حال باریدن به زمین نجس برسد، فرش نجس نمیشود و زمین هم پاک میگردد.
مسأله 44. اگر آب باران یا آب دیگر در گودالی جمع شود و کمتر از کُر باشد، پس از قطعشدن باران، با رسیدن نجاست به آن نجس میشود.
آب چاه
مسأله 45. آب چاهى که از زمین مى جوشد اگر چه کمتر از کُر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى بو یا رنگ یا مزه آن به واسطه نجاست تغییر نکرده پاک است، ولى مستحب است پس از رسیدن بعضى از نجاستها، مقدارى که در کتابهاى مفصل گفته شده از آب آن بکشند.
مسأله 46. اگر نجاستى در چاه بریزد و بو یا رنگ یا مزه آب آن را تغییر دهد، چنانچه تغییر آب چاه از بین برود، بنابر احتیاط واجب موقعى پاک مى شود که با آبى که از چاه مى جوشد مخلوط گردد.
احکام آبها
مسأله 47. آب مضاف – که معنی آن گفته شد- چیز نجس را پاک نمیکند، وضو و غسل هم با آن باطل است.
مسأله 48. آب مضاف هر قدر زیاد باشد، اگر ذرهای نجاست به آن برسد نجس میشود. بلی، نجسشدن آب مضاف زیاد غیر متعارف و هر مایع دیگری، مثل چاههای نفت محل تأمل است. و آب مضافی که از بالا با فشار روی چیز نجس بریزد، مقداری که به چیز نجس رسیده نجس، و مقداری که بالاتر از آن است پاک میباشد، مثلاً اگر گلاب را از گلابدان روی دست نجس بریزند، آنچه به دست رسیده نجس، و آنچه به دست نرسیده پاک است، و همچنین اگر مثل فواره از پایین به بالا با فشار بیرون آید، پایین به واسطه نجسشدن بالا نجس نمیشود.
مسأله 49. اگر آب مضاف نجس طوری با آب کُر یا جاری مخلوط شود که دیگر آب مضاف به آن نگویند پاک میشود.
مسأله 50. آبی که مطلق بوده و معلوم نیست مضاف شده یا نه، مثل آب مطلق است، یعنی چیز نجس را پاک میکند، و وضو و غسل هم با آن صحیح است. و آبی که مضاف بوده و معلوم نیست مطلق شده یا نه، مثل آب مضاف است، یعنی چیز نجس را پاک نمیکند، و وضو و غسل هم با آن باطل است.
مسأله 51. آبیکه معلوم نیست مطلق است یا مضاف و معلوم نیست که قبلاً مطلق یا مضاف بوده، نجاست را پاک نمیکند، و وضو و غسل هم با آن باطل است؛ ولی اگر به اندازه کُر یا بیشتر باشد و نجاست به آن برسد، حکم به نجسبودن آن نمیشود.
مسأله 52. آبی که عین نجاست، مثل خون و بول به آن برسد و بو یا رنگ یا مزه آن را تغییر دهد، اگر چه کُر یا جاری باشد نجس میشود؛ ولی اگر بو یا رنگ یا مزه آب به واسطه نجاستی که بیرون آب است عوض شود، مثلاً مرداری که پهلوی آب است بوی آن را تغییر دهد نجس نمیشود.
مسأله 53. آبی که عین نجاست، مثل خون و بول در آن ریخته و بو یا رنگ یا مزه آن را تغییر داده، چنانچه به کُر یا جاری متصل شود، یا باران بر آن ببارد، یا باد باران را در آن بریزد، یا آب باران از ناودان در حال باریدن در آن جاری شود و تغییر آن از بین برود پاک میشود؛ ولی بنابر احتیاط واجب باید آب کُر یا جاری یا باران در حال باریدن با آن مخلوط گردد.
مسأله 54. اگر چیز نجسی را در کُر یا جاری آب بکشند، آبی که بعد از بیرونآوردن از آن میریزد پاک است.
مسأله 55. آبی که پاک بوده و معلوم نیست نجس شده باشد یا نه، محکوم به طهارت است؛ و آبی که نجـس بوده و معلوم نیست پاک شده یا نه، محکوم به نجاست است.
مسأله 56. نیمخورده سگ و خوک و کافر نجس، و خوردن آن حرام است، و نیمخورده حیوانات حرامگوشت، پاک و خوردن آن مکروه میباشد.
برای بازگشت به صفحه رساله بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
رساله توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره)
ثبت دیدگاه