احکام تخلى
بول و غائط کردن
مسأله 57. واجب است انسان وقت تخلی و مواقع دیگر، عورت خود را از کسانی که مکلفند اگر چه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و هم‌چنین از دیوانه و بچههای ممیز که خوب و بد را می‌فهمند بپوشاند، ولی زن و شوهر لازم نیست عورت خود را از یکدیگر بپوشانند.
مسأله 58. لازم نیست با چیز مخصوصی عورت خود را بپوشاند و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند کافی است.
مسأله 59. موقع تخلی باید طرف جلوی بدن، یعنی شکم و سینه و زانوها رو به قبله یا پشت به قبله نباشد.
مسأله 60. اگر موقع تخلی طرف جلوی بدن کسی رو به قبله یا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله بگرداند کفایت نمیکند، و اگر جلوی بدن او رو به قبله یا پشت به قبله نباشد، احتیاط واجب آن است که عورت را رو به قبله یا پشت به قبله ننماید.
مسأله 61. احتیاط مستحب آن است که طرف جلوی بدن در موقع استبراء -که احکام آن بعداً گفته می‌شود- و موقع تطهیر مخرج بول و غائط، رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله 62. اگر برای آن‌که نامحرم او را نبیند مجبور شود رو به قبله یا پشت به قبله بنشیند، اشکال ندارد؛ و نیز اگر از راه دیگر ناچار باشد که رو به قبله یا پشت به قبله بنشیند، مانعی ندارد.
مسأله 63. احتیاط واجب آن است که بچه را در وقت تخلی رو به قبله یا پشت به قبله ننشانند ولی اگر خود بچه بنشیند، جلوگیری از او واجب نیست.
مسأله 64. در چهار جا تخلی حرام است:
اول: در کوچههای بن بست، در صورتی که صاحبانش اجازه نداده باشند.
دوم: در ملک کسی که اجازه تخلی نداده است.
سوم: در جایی که برای عده مخصوصی وقف شده است، مثل بعضی از مدرسهها.
چهارم: روی قبر مؤمنین در صورتی که بیاحترامی به آنان باشد.
مسأله 65. در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک می‌شود:
اول: آن که با غائط نجاست دیگری، مثل خون بیرون آمده باشد.
دوم: آن که نجاستی از خارج به مخرج غائط رسیده باشد.
سوم: آن که اطراف مخرج بیشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد.
و در غیر این سه صورت می‌شود مخرج را با آب شست و یا به دستوری که بعداً گفته می‌شود با پارچه و سنگ و مانند این‌ها پاک کرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.
مسأله 66. مخرج بول با غیر آب، پاک نمیشود؛ و در کُر و جاری اگر بعد از بر طرف‌شدن بول یک مرتبه بشویند کافی است، ولی با آب قلیل بنابر احتیاط باید دو مرتبه شست، و بهتر است سه مرتبه شسته شود.
مسأله 67. اگر مخرج غائط را با آب بشویند، باید چیزی از غائط در آن نماند، ولی باقیماندن رنگ و بوی آن مانعی ندارد، و اگر در دفعه اول طوری شسته شود که ذرهای از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نیست.
مسأله 68. با سنگ و کلوخ و مانند این‌ها اگر خشک و پاک باشند می‌شود مخرج غائط را تطهیر کرد، و چنان‌چه رطوبت کمی داشته باشند که به مخرج نرسد اشکال ندارد، ولی سزاوار است از سه دفعه کمتر نباشد اگر چه اقوی آن است که پاک می‌شود اگر به یک مرتبه یا دو مرتبه مخرج پاکیزه شود.
مسأله 69. احتیاط واجب آن است که سنگ یا پارچهای که غائط را با آن بر طرف میکنند، سه قطعه باشد و اگر با سه سنگ بر طرف نشود، باید به قدری سنگها را اضافه نمایند تا مخرج کاملاً پاکیزه شود، ولی باقیماندن ذره‌های کوچکی که دیده نمیشود اشکال ندارد.
مسأله 70. پاک‌کردن مخرج غائط با چیزهایی که احترام آن‌ها لازم است، مانند کاغذی که اسم خدا و پیغمبران بر آن نوشته شده معصیت و حرام است، و پاک‌شدن مخرج با استنجاء به سرگین و استخوان محل اشکال است.
مسأله 71. اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه اگر چه همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده، احتیاط واجب آن است که تطهیر نماید.
مسأله 72. اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز، مخرج را تطهیر کرده یا نه، نمازی که خوانده صحیح است، ولی برای نمازهای بعد باید تطهیر کند.
برای بازگشت به صفحه رساله بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
رساله توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره)
ثبت دیدگاه