احکام روزه مسافر
مسأله 1723. مسافرى که باید نمازهاى چهار رکعتى را در سفر دو رکعت بخواند، نباید روزه بگیرد، و مسافرى که نمازش را تمام می خواند، مثل کسى که شغلش مسافرت، یا سفر او سفر معصیت است، باید در سفر روزه بگیرد.
مسأله 1724. مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مکروه است.
مسأله 1725. اگر غیر روزه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر کرده باشد روز معینى را روزه بگیرد، بنابر احتیاط مستحب تا ناچار نشود، در آن روز مسافرت نکند، و اگر در سفر باشد چنانچه ممکن است بنابر احتیاط مستحب قصد کند که ده روز در جایى بماند، و آن روز را روزه بگیرد.
مسأله 1726. اگر نذر کند روزه بگیرد و روز آن را معین نکند، نمی تواند آن را در سفر به جا آورد، ولى چنانچه نذر کند که روز معینى را در سفر روزه بگیرد، باید آن را در سفر به جا آورد، و نیز اگر نذر کند روز معینى را؛ چه مسافر باشد یا نباشد، روزه بگیرد، باید آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگیرد.
مسأله 1727. مسافر می تواند براى خواستن حاجت، سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبى بگیرد.
مسأله 1728. کسى که نمی داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگیرد و در بین روز مسأله را بفهمد، روزه اش باطل میشود، و اگر تا مغرب نفهمد، روزه اش صحیح است.
مسأله 1729. اگر فراموش کند که مسافر است، یا فراموش کند که روزه مسافر باطل می باشد و در سفر روزه بگیرد، روزه اش باطل است.
مسأله 1730. اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نماید، باید روزه خود را تمام کند، و در صورتى که شب نیت سفر کرده باشد، احتیاط مستحب آن است که قضاى آن را به جا آورد؛ و اگر پیش از ظهر مسافرت کند، وقتى به حد ترخص برسد، یعنى به جایى برسد که دیوار شهر را نبیند و صداى اذان آن را نشنود، باید نیت روزه نداشته باشد، و اگر از شب، قصد سفر نکرده باشد، احتیاط مستحب اتمام روزه و قضاى آن است؛ و اگر قبل از ظهر به وطن برگردد و مفطر به جا نیاورده باشد، به حد ترخص که رسید، باید نیت روزه نماید، و روزه اش صحیح است.
مسأله 1731. اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد، یا به جایى برسد که می خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه کارى که روزه را باطل می کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد، و اگر انجام داده، نمی تواند آن روز را روزه بگیرد.
مسأله 1732. اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، یا به جایى برسد که می خواهد ده روز در آنجا بماند، نباید آن روز را روزه بگیرد.
مسأله 1733. مسافر و کسى که از روزه گرفتن عذر دارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نماید، و در خوردن و آشامیدن کاملاً خود را سیر کند.
برای بازگشت به صفحه رساله بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
رساله توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره)
ثبت دیدگاه