تشرف محضر امام زمان علیه السلام در دوران غیبت کبری
سید نعمت الله جزائری بعد از بیان پرهیزگاری مقدس اردبیلی و جایگاه رفیع او در زهد و تقوا و برخی از کرامت های او می گوید: مورد اعتمادترین استاد من از نظر علم و عمل برایم نقل کرد که این مرد -مقدس اردبیلی- شاگردی داشت اهل تفرش بنام میر علام (فیض الله) که از فضل و تقوا هم بهره ی وافری داشت. این شاگرد می گوید: من در مدرسه کنار حرم که مشرف به گنبد شریف بود حجره داشتم. یک شب بعد از آن که مطالعه ام تمام شد از حجره بیرون آمدم و (از همان بالا) نگاهی به اطراف حرم مطهر انداختم. بخش زیادی از شب گذشته بود و خیلی هم تاریک بود.
ناگاه دیدم مردی به سمت حرم در حرکت است. گفتم: شاید دزد است، آمده تا برخی از شمعدان های حرم را بدزدد. پایین آمدم و نزدیکش شدم به طوری که من او را می دیدم ولی او مرا نمی دید. او به سمت حرم رفت و ایستاد. دیدم قفل در افتاد و در به رویش باز شد. درب دوم و سوم هم به همین ترتیب باز شد تا رسید به قبر مطهر و سلام داد. از جانب قبر جواب سلامش داده شد. من صدایش را شناختم. دیدم دارد با امام علیه السلام در مورد یک مساله علمی صحبت می کند.
سپس (بیرون آمد و) از شهر خارج شد و به سمت مسجد کوفه رفت. من هم پشت سرش طوری که مرا نمی دید راه افتادم. وقتی به محراب مسجد رسید، شنیدم که با شخص دیگری راجع به همان مساله صحبت می کند. صحبتش که تمام شد، برگشت و من هم پشت سرش بازگشتم. به دروازه ی شهر که رسید صبح شده بود. جلو رفتم و خودم را نشان دادم و گفتم: آقای ما من از اول تا آخر با شما بودم، به من بگویید آن آقایی که اول در حرم با او صحبت کردید که بود؟ و این آقایی که در مسجد کوفه با شما صحبت کرد که بود؟
ایشان بعد از آن که از من قول گرفت که تا وقتی زنده است رازش را برای کسی فاش نکند، گفت: پسرم من در حل برخی از مسائل درمانده می شوم. گاهی اوقات، شب ها سر قبر مولایمان امیرالمؤمنین علیه السلام می آیم و با ایشان در مورد آن مساله صحبت می کنم و جواب می گیرم. امشب حضرت، مرا به مولایمان حضرت صاحب الزمان علیه السلام حواله داد و فرمود: فرزندمان مهدی امشب در مسجد کوفه است، برو و این مساله را از او بپرس. آن آقا امام مهدی علیه السلام بود.
📚منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر جلد چهارم صفحه ۲۴۱
آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره
ثبت دیدگاه