تفسیر آیه ۲ سوره فتح با عصمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
سوال: آیا آیه شریفه «لِیغْفِرَ لَک اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِک وَمَا تَأَخَّرَ» با عصمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم منافات ندارد؟
جواب: در شرح و تفسیر مثل این آیه، علما بیاناتى فرموده اند؛ و در خصوص این آیه، این بیان به نظر حقیر مى رسد: از «لام» تعلیل «لِیغْفِرَ لَک» استفاده مى شود که خداوند متعال به آن، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و اله و سلم را گرامى داشته است.
پرواضح است که فتح مبین، علّت و سبب مغفرت گناه و عصیان نیست و اعطاى نعمت و فتح و پیروزى زایل کننده اثر گناه و کفران نعمت نمى شود.
اعطاى نعمت و فتح و پیروزى براى تقدیر و تشکر و پاداش است، نه براى محو گناه و عصیان.
بنابراین با توجه به این معنى باید گفت: مراد از «ذنب» ـ که در این آیه است ـ سختى ها و مشکلاتى است که براى پیشرفت و دعوت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و اعلاى آن حضرت در گذشته و آینده جلو آمده، یا جلو خواهد آمد.
با این فتح مبین، همه آثار و مشکلات مرتفع شده و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و دین و دعوتش از آن مصون خواهد ماند.
شاهد این معنى آن است که از کلمات لغویین استفاده مى شود که «ذنب» به دنبال شىء و چیزى گفته مى شود که دنبال و پیامد سوء و بد داشته باشد؛ و به عبارت دیگر هر چیز و هر کارى است که وخامت عاقبت داشته باشد؛ که در اینجا مناسب همان توطئه ها و معارضه هایى است که در گذشته و حال و در عصر حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و بعد از آن، کفّار با اسلام و شخص آن حضرت داشته و دارند.
غفران و مغفرت که مصون گردیدن از سوء عاقبت کار است، مصونیت آن حضرت و دین و دعوت آن بزرگوار از توطئه ها و معارضات اعدا و مخالفان است. این معنى است که با فتح مبین مناسب است و پیغمبر و امتش را به آینده امیدوار و دلگرم مى سازد. والله العالم.
ثبت دیدگاه