راه ثابت شدن اول ماه

راه ثابت‏ شدن اول ماه‏

مسأله 1739. اول ماه به پنج چیز ثابت می شود:

اول: آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم: آن که عده ‏اى که از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا می شود، بگویند ماه را دیده ‏ایم، و هم‏چنین است هر چیزى که به واسطه آن یقین پیدا شود.

سوم: آن که دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ‏ایم به شرط این که صفت ماه را بر خلاف یکدیگر نگویند، و قول آن‏ها قابل تصدیق باشد. پس اگر بر خلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد، و یا اگر آسمان صاف باشد هیچ کس غیر از دو نفر نبیند، کفایت نمی کند.

چهارم: آن که سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت می شود، و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت می شود.

پنجم: آن که حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

مسأله 1740. اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است، کسى هم که تقلید او را نمی کند، باید به حکم او عمل نماید، ولى کسى که می داند حاکم شرع اشتباه کرده، نمی تواند به حکم او عمل نماید.

مسأله 1741. اول ماه با پیشگویى منجمین ثابت نمی شود، ولى اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا کند، باید به آن عمل نماید.

مسأله 1742. بلند بودن ماه یا دیر غروب‏ کردن آن، دلیل نمی شود که شب پیش شب اول ماه بوده است.

مسأله 1743. اگر اول ماه رمضان براى کسى ثابت نشود و روزه نگیرد، چنان‏چه دو مرد عادل بگویند: شب پیش، ماه را دیدیم، باید روزه آن روز را قضا نماید.

مسأله 1744. بعید نیست کفایت رؤیت ماه در هر محلى براى سایر نقاط.

مسأله 1745. اول ماه به تلگراف ثابت نمی شود، مگر این که انسان بداند که تلگراف از روى حکم حاکم شرع یا شهادت دو مرد عادل بوده است.

مسأله 1746. روزى را که انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال، باید روزه بگیرد، ولى اگر پیش از مغرب بفهمد که اول شوال است، باید افطار کند.

مسأله 1747. اگر زندانى نتواند به ماه رمضان یقین کند، باید به گمان عمل نماید، و اگر آن هم ممکن نباشد، هر ماهى را که روزه بگیرد صحیح است، ولى باید بعد از گذشتن یازده ماه از ماهى که روزه گرفته، دوباره یک ماه روزه بگیرد.

برای بازگشت به صفحه رساله بر روی لینک زیر کلیک نمایید:

رساله توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره)