سودای جان
خوشا حال پاکان پرهیزکار نیایش‌گران فضیلت شعار
خوشا حالت زار نیکویشان مناجات با یار دلجویشان
خوش آن بنده با خلوص و وفا که شد صرف، عمرش به یاد خدا
خوشا حال تسبیح و تکبیر او رضایش به تقدیر و تدبیر او
خوشا حال خوب ستایش‌گران خوشا پاک‌بازان نیک‌اختران
خوشا حال تعظیم و تهلیلشان ثناخوانی و ذکر و تجلیلشان
گهی در رکوع و گهی در سجود به فرمان او در قیام و قعود
سراپایشان شوق جوش و خروش ز حق بانگ لبیک دائم به گوش
هلا «لطفیا» تا که داری توان به یاد خدا باش رطب اللّسان
بگو شکر یزدان جان‌آفرین ز گفتار این شاعر پاک‌دین
«خوشا وقت شوریده‌گان غمش که گه زخم بینند و گه مرهمش
گدایانی از پادشاهی نُفور[1] به امّیدش اندر بلایا صبور
به سودای جانان ز جان مشتعل به ذکر حبیب از جهان مشتغل
الست از ازل همچنان‌شان به گوش به فریاد قالوا بلی در خروش»[2]
[1]. نفور: گریزان.
[2]. این چند بیت، از کتاب بوستان سعدی است.
ثبت دیدگاه