مسائل متفرقه زناشویی

مسائل متفرقه زناشویی

مسأله 2452. کسی که به واسطه نداشتن زن به حرام می‎افتد، واجب است زن بگیرد.

مسأله 2453. اگر شوهر در عقد شرط کند که زن باکره باشد، و بعد از عقد معلوم شود که باکره نبوده، می‎تواند به نسبت تفاوت مهر باکره و غیر باکره از مهر کم نماید، و بنابر احتیاط اگر می‎خواهد از او جدا شود، او را طلاق دهد.

مسأله 2454. بودن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی که کسی در آنجا نیست، و دیگری هم نمی‎تواند وارد شود حرام است؛ چه به ذکر خدا مشغول باشند یا به صحبت دیگر، خواب باشند یا بیدار، و نمازشان هم در آنجا صحیح نیست، ولی اگر طوری باشد که کسی دیگر بتواند وارد شود، یا بچه‎ای که خوب و بد را می‎فهمد در آنجا باشد، اشکال ندارد.

مسأله 2455. اگر مرد مهر زن را در عقد معین کند، و قصدش این باشد که آن را ندهد، عقد صحیح است و مهر را هم باید بدهد.

مسأله 2456. مسلمانی که منکر خدا یا پیغمبر شود، یا حکم ضروری دین، یعنی حکمی را که مسلمانان جزء دین اسلام می‎دانند، مثلاً واجب‌بودن نماز و روزه را انکار کند، در صورتی که بداند آن حکم ضروری دین است مرتد می‎شود.

مسأله 2457. اگر زن پیش از آن که شوهرش با او نزدیکی کند، به طوری که در مسأله پیش گفته شد مرتد شود، عقد او باطل می‎گردد، و هم‌چنین است اگر بعد از نزدیکی مرتد شود، ولی یائسه باشد، یعنی اگر سیده است شصت سال، و اگر سیده نیست پنجاه سال او تمام شده باشد، اما اگر یائسه نباشد، باید به دستوری که در احکام طلاق گفته خواهد شد عده نگه دارد. پس اگر در بین عده مسلمان شود، عقد باقی، و اگر تا آخر عدّه مرتد بماند، عقد باطل است.

مسأله 2458. مردی که مسلمان‌زاده است اگر مرتد شود، زنش بر او حرام می‎شود، و آن زن باید به مقداری که در احکام طلاق گفته می‎شود عدّه وفات نگه دارد، و در اصطلاح به چنین شخصی مرتد فطری می‎گویند.

مسأله 2459. مردی که از پدر و مادر غیر مسلمان به دنیا آمده و مسلمان شده، اگر پیش از نزدیکی با عیالش مرتد شود، و یا زنش یائسه باشد، عقد او باطل می‎گردد، و اگر بعد از نزدیکی مرتد شود، و زن او در سن زنانی باشد که حیض می‎بینند، باید آن زن به مقدار عدّه طلاق که در احکام طلاق گفته می‎شود عدّه نگهدارد. پس اگر پیش از تمام‌شدن عدّه، شوهر او مسلمان شود، عقد باقی، و گر نه باطل است، و در اصطلاح به چنین شخصی مرتد ملی می‎گویند.

مسأله 2460. اگر زن در عقد با مرد شرط کند که او را از شهری بیرون نبرد و مرد هم قبول کند، نباید زن را از آن شهر بدون رضایت او بیرون ببرد.

مسأله 2461. اگر زن انسان از شوهر سابقش دختری داشته باشد، انسان می‎تواند آن دختر را برای پسر خود که از آن زن نیست عقد کند، و نیز اگر دختری را برای پسر خود عقد کند، می‎تواند با مادر آن دختر ازدواج نماید.

مسأله 2462. اگر زنی از زنا آبستن شود، در صورتی که خود آن زن، یا مردی که با او زنا کرده، یا هر دو آنان مسلمان باشند، برای آن زن جایز نیست بچه را سقط کند.

مسأله 2463. اگر کسی با زنی که شوهر ندارد، و در عدّه کسی هم نیست زنا کند، چنان‌چه بعد او را عقد کند و بچه از آنان پیدا شود، در صورتی که ندانند از نطفه حلال است یا حرام، آن بچه حلال‌زاده است.

مسأله 2464. اگر مرد نداند که زن در عدّه است یا نداند که عقد در عدّه حرام است و با او ازدواج کند، چنان‌چه زن هم نداند و بچه‎ای از آنان به دنیا آید، حلال‎زاده است و شرعاً فرزند هر دو می‎باشد، ولی اگر زن می‎دانسته که در عدّه است و می‎دانسته که عقد در عدّه حرام است، شرعاً بچه، فرزند پدر است، و در هر دو صورت، عقد آنان باطل است، و به یکدیگر حرام می‎باشند.

مسأله 2465. اگر زن بگوید: یائسه‎ام؛ نباید حرف او را قبول کرد، ولی اگر بگوید شوهر ندارم یا در عدّه نیستم حرف او قبول می‎شود.

مسأله 2466. اگر بعد از آن که انسان با زنی ازدواج کرد، کسی بگوید که آن زن شوهر داشته، و زن بگوید: نداشتم؛ چنان‌چه شرعاً ثابت نشود که زن شوهر داشته، باید حرف زن را قبول کرد.

مسأله 2467. تا هفت سال دختر تمام نشده، پدر نمی‎تواند او را از مادرش جدا کند.

مسأله 2468. مستحب است در شوهر دادن دختری که بالغه است، یعنی مکلف شده عجله کنند. حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: یکی از سعادت‎های مرد آن است که دخترش در خانه او حیض نبیند.

مسأله 2469. اگر زن، مهر خود را به شوهر صلح کند که زن دیگری نگیرد، باید زن مهر را نگیرد، و شوهر هم با زن دیگری ازدواج نکند.

مسأله 2470. کسی که از زنا به دنیا آمده، اگر زن بگیرد و بچه‎ای پیدا کند، آن بچه، حلال‌زاده است.

مسأله 2471. هرگاه شوهر در روزه ماه رمضان، یا در حال حیض زنش با او نزدیکی کند معصیت کرده، ولی اگر بچه‎ای از آنان به دنیا آید، حلال‌زاده است.

مسأله 2472. زنی که یقین دارد شوهرش در سفر مرده، اگر بعد از عدّه وفات که مقدار آن در احکام طلاق گفته خواهد شد، شوهر کند و شوهر اول از سفر برگردد، باید از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است، ولی اگر شوهر دوم با او نزدیکی کرده باشد، زن باید عدّه نگه دارد، و شوهر دوم باید مهر او را بدهد، و اگر مهر المسمی او با مهر المثل تفاوت دارد، در تفاوت آن بنابر احتیاط با هم مصالحه نمایند، ولی خرج عدّه ندارد.

برای بازگشت به صفحه رساله بر روی لینک زیر کلیک نمایید:

رساله توضیح المسائل حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره)