کلام ناب
تشرف محضر امام زمان علیه السلام در دوران غیبت کبری معارفی از زندگانی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام جهانی مبهوت از نهضت علمی امام صادق علیه السلام راه او بشریت را نجات خواهد داد شب معراج و قصرهای بهشتی برای شیعیان علی علیه السلام نتایج قیام امام حسین علیه السلام امام حسین علیه السلام با حق بود و برای حق قیام کرد درخواست حضرت ابراهیم از خداوند که جزو شیعیان امیرالمومنین علیه السلام باشد
چه کنم که مورد توجه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار گیرم؟
حضرت علی علیه السلام در پاسخ مردى که به تمسخر پرسیده بود، به «عمر سعد» اشاره کرد خبر داده بودند که: فرزند تو قاتل پسر من، حسین علیه السلام است. با توجه به این نکته و عطف به اینکه سرنوشت این فرد و امثال او از قبل تعیین شده بوده، نقش «اختیار» را تشریح فرمایید.
بحث کلى ما درباره خداست و مهم ترین بخش آن بحث از اراده خداست. من درباره آن چیزهاى مختلفى شنیده ام؛ اما مى خواهم نظر جامع شما را هم بدانم. بدانم که اراده خدا کجاى این عالم هستى است؟ کجاى زندگى و آینده انسان است؟ اراده خدا با اراده انسان چه ارتباطى دارد؟
با اینکه بیشتر مردم اهل جهنم هستند خلقت انسان و عالم تکلیف براى چیست؟
آیا علم خداوند و انبیا و ائمّه علیهم السلام، موجب سلب اختیار مردم در انجام کارها نیست؟
آیا در انجام کارها مستغنى از اراده خدا هستیم و به اراده و اختیار خود کار مى کنیم؟
چرا وقتى مى خواهیم کارى را انجام دهیم، «ان شاءالله» مى گوییم؟ مگر خداوند خوبى بنده اش را نمى خواهد؟ فلسفه این گفتار چیست؟
در برخى هیئت هاى مذهبى اشعارى سروده و خوانده مى شود که در ضمن آن لفظ جلاله «الله» را به ذوات عصمت و... نسبت مى دهند؛ مثلاً گفته مى شود: من على اللّهى ام. از آن حضرت تقاضا مى شود جهت تنویر افکار، نظر مبارک خود را مرقوم فرمایید.
اگر اکثریت مردم یا بخش عظیمی از انسان ها گمراه باشند و فقط جمعیت هدایت یافته منحصر به مسلمین و از آنها نیز منحصر به «فرقه ناجیه» باشد، آیا با هدایت عامّه خدا و اسم شریف «الهادی» ـ که همه را شامل و فراگیر است ـ منافات ندارد و موجب حرمان اکثریت از هدایت الهی نمی گردد؟
آنچه از اسماء الله در قرآن مجید آمده است ـ برحسب بعضى کتب تفاسیر ـ 127 اسم است. علامه مجلسى در کتاب توحید در «أبواب أسمائه تعالى»، باب سوم آن را به باب «عدد أسماء الله تعالى و فصل إحصائها و شرحها» اختصاص داده است.
راجع به «اسم اعظم» اقوال و آراى متعدّدى وجود دارد. حضرت صادق علیه السلام فرموده اند: خداوند اسم اعظم را 73 حرف قرار داده، و به آدم ۲۵ حرف؛ به نوح ۱۵ حرف؛ به ابراهیم، هشت حرف؛ به موسى چهار حرف و به عیسى دو حرف عطا فرمود. پس عیسى به آن دو حرف احیاء موتى و اِبراء اَکمه و اَبرص مىکرد و به محمّد صلی الله علیه و اله و سلم 72 حرف عطا فرمود و یک حرف را براى خود برگزید.